در دومین روز بهار سال 1350  چشم به جهان گشود. طبق خوابی که پدرش دیده بود  و عشق و علاقه به پیامبر(ص) و امیر المومنین(ع) نام او را محمد علی نهادند.

در اوایل دوره راهنمایی بود که اتش جنگ  حق علیه باطل  در کشورمان زبانه میکشید و چشم جهان خواران به میهن عزیزمان ایران اسلامی دوخته شده بود محمد علی هم مانند خیلی  از جوانان این سرزمین به جای فکر به درس و مدرسه به فکر دفاع از میهن و هموطنانش بود.

چندبار تلاشش برای اعزام به جبهه ناموفق بود (یعنی  به علت سن کم نگذاشتند برود) تا اینکه یک روز  که از مدرسه بر میگشت کتابهایش را به برادر کوچکش داد و به او گفت: به پدر و مادر بگو محمد علی به جبهه رفت.

دوستانش میگفتند: همیشه روی نیمکت های کلاس دراز میکشیده و میگفته من شهید میشوم بعد از اعزام به جبهه  و اتمام جنگ.

 در سال 1368سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با افتخار  لباس سبز و مقدس پاسداری را به تن محمد علی کرد تا اینکه  در سال 1380  ارزویش به  واقعیت  تبدیل شد و در هنگام بازگشت از ماموریت در شب ولایت و امامت (غدیر) محمد علی و  دیگر عاشقان مولا علی (ع)  شهد شیرین شهادت را نوشیدند.

گواری وجودشان باد./

ارسالی توسط کاربران

   هیئت شهدای غدیر خاطرات شهدا هیئت شهدای غدیر استان کرمان شهدای غدیر شهید غدیر زندگینامه شهید محمد علی منظری توکلی